تنهاترین غریب، کجایی؟ ظهور کن
ای بهترین حبیب، کجایی؟ ظهور کن
آقا بیا، دوباره حوالی قتلگاه
پیچیده بوی سیب، کجایی؟ ظهور کن
بر سینه حسین نشسته هنوز هم
این شمر نانجیب، کجایی؟ ظهور کن
داری شبیه فاطمه ها گریه می کنی
بر گونه ی تریب، کجایی؟ ظهور کن
بر شانه های باد سوار است روی نی
زلفی که شد خضیب، کجایی؟ ظهور کن
با جامه های پاره به بازار می رود
این عترت غریب، کجایی؟ ظهور کن
این خاک کربلاست، وَ هر روز جاری است
این قصّه ی عجیب، کجایی؟ ظهور کن
- سه شنبه
- 8
- آبان
- 1397
- ساعت
- 18:47
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
وحید محمدی
ارسال دیدگاه