با ذكر سند به نقل از ابى بصير از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود: اى ابا محمد! گويا مى بينم كه امام زمان (ع) به همراه اهلبيتش وارد مسجد سهله مى شوند، گفتم: منزل امام آن جاست، فرمود: بله، آن جا  

منزل حضرت ادريس (ع) نيز بوده است و هيچ پيامبرى به رسالت برانگيخته نشد مگر اين كه در آن مسجد نماز خواند؛ كسى كه در آن مسجد اقامت كند گويا در خيمه پيامبر (ص) اقامت كرده است، همه مؤمنان در آرزوى زيارت آن مسجد هستند و در هر شبانه روز، ملائكه به اين مسجد پناه آورده، به عبادت خدا مى پردازند، اى ابا محمد! اگر من مانند شما نزديك مسجد بودم، همه نمازهايم را در آن مسجد مى خواندم و هنگامى كه امام زمان (ع) قيام كند، براى خداوند، پيامبرش و ما از دشمنان انتقام مى گيرد. 

در كتابهاى مذكور و كافى به صورت مسند به نقل از ابى عبد اللّه بن ابان روايت شده كه 

گفت: به حضور امام صادق (ع) مشرف شديم. ايشان از ما پرسيد: آيا در ميان شما كسى هست كه درباره زيد بن على اطلاعى داشته باشد؟ آن گاه مردى از ميان قوم گفت: من در باره عموى شما مطالبى مى دانم، شبى در خانه معاوية بن اسحاق انصارى نزد او بوديم كه گفت: با ما به مسجد سهله بياييد تا نماز بخوانيم. امام صادق (ع) فرمود: آيا چنين كرد؟ 

مرد گفت: خير، كارى پيش آمد و از رفتن باز ماند. امام  

فرمود: به خدا سوگند، اگر خداوند يكسال به او پناه داده بود، مسلما در پناه خدا قرار گرفته بود. آيا مى دانى كه اين جا محلى بود كه حضرت ادريس (ع) در آن خياطى مى كرد و از آن جا حضرت ابراهيم (ع) به همراه قوم عمالقه به سوى يمن حركت كرد، و از اين مسجد حضرت داود (ع) به سوى جالوت رفت، و در آن سنگ سبز و شمايل تمام پيامبران قرار دارد و گل همه پيامبران از زير آن صخره گرفته شده و آن جا اقامتگاه سوار است. عرض شد: سوار كيست؟ فرمود حضرت خضر (ع) است.

در مزار كبير افزوده است: به خدا سوگند، اگر زيد يكسال به خدا پناه مى برد، خداوند دو سال او را در پناه خود مى گرفت، و از آن مسجد، حضرت داود (ع) به سوى طالوت حركت كرد. گفت: منزلهاى آنها كجا بود؟ در گوشه هاى مسجد و در آن سنگ سبز همراه شمايل هر يك از پيامبران (ص) است.

[صاحب مزار كبير] به صورت مسند از امام سجاد (ع) نقل مى كند: كسى كه دو ركعت نماز در مسجد سهله بخواند، خداوند دو سال به عمرش مى افزايد.

منبع

تاريخ كوفه/ ترجمه سعيد راد رحيمى، ص: ٩٦