علّامه بزرگ حجه الحقّ سيد محمد مهدى نجفى مشهور به بحر العلوم (ره) داراى آثار جاودانى است. از جمله آنها مقامهاى مقدس مسجد كوفه است كه همچنان از دورانهايى گذشته نزد مردم ناشناخته بود و جز كسانى كه داراى بصيرت در دين بودند و تعدادشان هم اندك بود، كسى آنها را نمى شناخت. از اين رو، سيد (ره) تعيين اين مقامات مقدّس را به عهده گرفت و نشانه‌ها و محرابهايى در آنها ساخت و ستونى سنگى در محراب النبى (ص) براى تعيين قبله قرار داد و اين شاخصى است كه امروز به نام (رخامه) معروف است. وى اتاقهايى در مسجد بنا كرد تا كسى كه بر اثر گرماى خورشيد از عبادت باز مى ماند به سايه آن پناه ببرد، يا كسى كه در روزهاى زمستان قصد اعتكاف دارد، در اين اتاقها اعتكاف كند. همه اين كارهاى او به منظور يارى رساندن در كار تقوا، خير و اعانت بر جاودانى كردن آثار پيامبران و امامان دين صورت مى گرفت. 

از جمله آثار سيد بحر العلوم اين است كه زمين مسجد كوفه در اصل زمينى بود كه كشتى نوح (ع) در آن ساخته شد و سرداب معروف به (بيت الطشت) در آن قرار داشت و عابران از رويش عبور و آن را لگدكوب  

مى كردند و طبقات مختلف مردم در آن جا اجتماع مى كردند كه مردان و زنان عرب به همراه دختران خردسال نيز در ميان آنان بودند و در گوشه مسجد نشسته، شب زنده دارى مى كردند. گاهى زمين مسجد آلوده مى شد و تطهير آن واجب بود، از اين رو، زمين را مى كندند و خاكش را به خارج مسجد مى ريختند، و اين كار محذور شرعى داشت، كه بر كسى پوشيده نيست. سيد (ره) اين امر را مورد توجه قرار داد و زمين مسجد كوفه را براى حفاظت اين مكان شريفه از آلودگى و آسان سازى ازاله نجاست از آن با خاك پاك بيرون مسجد پوشاند. و در نتيجه، زمينى روى زمين ديگر بوجود آمد. او محرابهايى روى محرابهاى اصلى ساخت، به طورى كه امروزه هر مسافرى كه به آن جا رود، آنها را مى بيند، چون در عصر ما در اين اتاقها فساد 

زياد شده بود، حاج ميرزا ابو القاسم كرباسى در سال 1310 (ه. ق) ديوار اتاقها را خراب كرد و آنها را به صورت ايوان درآورد. همه اينها به علت جلوگيرى از وقوع فساد در مسجد بود. در سال 1325 (ه. ق) سيد على كمونه پرده دار حرم علوى، متصدى مسجد شد، و  

كاروانسراى بزرگى كنار مسجد و در امتداد آن در سمت غرب بنا كرد و در آن اتاقهايى ساخت همچنين بازارى براى زائرينى كه به قصد زيارت مسجد مى آمدند، بنا كرد و اسطبلهايى براى حيوانات بر در كاروانسرا احداث كرد، و سيّدى شريف از اهل بحرين به او از نظر مالى كمك مى كرد و ساختمان را در سال 1327 (ه. ق) تكميل كرد

منبع

تاريخ كوفه/ ترجمه سعيد راد رحيمى، ص: 73