دلم خوش است که یک عمر، بی قرار تو باشم
به آن امید که روزی، رکابدار تو باشم
چو عمرِ نوح، اگر مانده از زمانۀ غیبت
دلم خوش است که سلمانِ روزگار تو باشم
نشد ز ماه مبارک، به درکِ صوم و صلاتی
عزیز فاطمه! یکبار روزه دار تو باشم
مدافعان حرم هم، فدا شدند،ولی من
امیر قافله! تا کِی گناهکار تو باشم
در آرزوی تو و دولتِ کریمه شدم پیر
نشد بیایی و منهم، به کارزار تو باشم
غلامیِ دو ولیِ فقیه روزیِ من شد
که در میان سپاه تو پاسدار تو باشم
مرا چه سود که سربارِ لشگر تو بمانم
خدا کند ز شهیدانِ سربِدار تو باشم
خدا نیاورد آنروز را که صِرفِ شعاری...
هماره مدّعیِ صبحِ انتظار تو باشم
بجای پای تو باید گذاشت،پای اطاعت
نه پیش و پس بِروَم،بلکه در کنار تو باشم
سلام ما به خدای ادب، پناهِ امامت
چه خوب میشد علمدار باوقار تو باشم
قسم به غیرت عباس،راهِ ما رهِ عزّت
به زینبیّه قسم، رخصتی که یار تو باشم
سرِ حسین،دوباره به نیزه میرود آری
اگر چو لشگرِ کوفی، فریبکار تو باشم
قسم به کرب و بلا، کربلا شود همه عالم
بنام حیدر کرار ذوالفقار تو باشم
به قتلگاه، عبورش فتاد زینب و میگفت:
به انتقامِ تو تا حشر، سوگوار تو باشم
بیا بیا پسر فاطمه! عزیز پیمبر
حسینِ فاطمه فرمود: بی قرار تو باشم
- چهارشنبه
- 9
- آبان
- 1397
- ساعت
- 18:37
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمود ژولیده
ارسال دیدگاه