دارم میرم ای،لالهٔ پرپر
یادم نمیره داغِ گودال و برادر
دلخون و مُضطر،با چشمای تر
حال و روزم خیلی شده شبیهِ مادر
دارم میرَم ای،عزیز زهرا
یادم نمیره رفتی رو نیزهٔ اعدا
میون گودال،یک قد خمیده
میزد صدا با آه و ناله واحسینا
خداحافظ
ای بر دو عالَم نورِ هر دو دیده
لب تشنهٔ غریبِ سر بریده
میرم ولی با قامتِ خمیده
- چهارشنبه
- 9
- آبان
- 1397
- ساعت
- 21:31
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر عباسی
ارسال دیدگاه