این آخر عمری بگذارید بر سینة زارم حسنین را

تا سیر ببینم گهِ رفتن  قلب حسن و روی حسین را

تا لحظة آخر بکشانم  بر صورت این دو گل یدین را

هرگز مبرید علی و زهرا  از پیش من این دو نور عین را

******

پیغام رحیل آمده برگوش

شوری زده درپیکره ام جوش

وقت سفر است و کوچ کردن

گردد دل من به سینه خاموش

این هر دو گلم لاله سرشتند

سالار جوانان بهشتند

این نکته ملائک ، همه ایام

بر لوح درونم بنوشتند

این آخر عمری بگذارید بر سینة زارم حسنین را

******

من رفتنی ام زنده نمانم

جانم برسیده به دهانم

اما بگذارید که بمانند

این لحظه به پیش دیدگانم

این قطره که بر گونه نشسته

بغضی که رهِ حنجره بسته

از غصة مظلومی این هاست

ور نه دل من را کِه شکسته ؟

این آخر عمری بگذارید بر سینة زارم حسنین را

******

زهرا گل آیینه پرستم

دست حسنم را بده دستم

تا بر جگرش دست گذارم

از قصة او با خبر هستم

گیرم به بغل  نور دو عینم

بوسم لب و حنجر حسینم

در سینه فشارم گُل نازم

بر حنجره اش نهم یدینم

این آخر عمری بگذارید بر سینة زارم حسنین را

******

دوزم به دو دیده اش نگاهم

بینم رُخ طفل بی گناهم

اشکم چکد از دیده به گونه

پیوسته شده به سینه آهم

پیغمبر حق قصد سفر داشت

طفلان علی زیر نظر داشت

در نوحة سروری هویداست

از ماتم آینده خبر داشت