صدای غم

آید به گوش جان ، باز هم صدای غم

دل کرده آشیان ، در  این سرای غم

غوغا شده از این ، پیغام جبرئیل

وقت وداع شد و ، هنگامة رحیل

ختم رسل شده ، راهی به کوی حق

پیغمبر عظیم ، ره برده سوی حق

زهرای مرضیه ، با خیل انبیا

بزم عزا به پا ، بنموده در سه جا

واویلا واویلا که غم پشت غم است

واویلا واویلا که وقت ماتم است

واویلا واویلا عزای خاتم است

******

داغ پدر نهد ، بر گوشةجگر

سیلاب اشک وخون ، می ریزد از بصر

یا اَبَتا رسد ، تا اوج آسمان

آخر بمیرد از،این سوگ بی امان

زهرجفا زده ، آتش دل حسن

باد خزان وزد ، در محفل حسن

مسموم کین شده ، فرزند فاطمه

اسما زده شرر ، بر پیکر همه

دلبند مصطفا ، پاره جگرشده

خوناب غصّه بر ، شمس و قمرشده

واویلا واویلا که غم پشت غم است

واویلا واویلا که وقت ماتم است

واویلا واویلا عزای خاتم است

******

سوزد دوباره دل ، در هجرت رضا

بنشسته رنگ غم ، بر تارک فضا

در کوچه های طوس ، مسموم شده گلش

آه از غم رضا ، بشکسته شد دلش

تنها و بی پناه ، در وادی غریب

مقتول کینه شد ، بی یار و بی حبیب

بر چهره سروري ، زين بار غصه ها

بنشانده اشك خون ، از قاب ديده ها

واویلا واویلا که غم پشت غم است

واویلا واویلا که وقت ماتم است

واویلا واویلا عزای خاتم است

*******