دیگه غریب ترینِ زنها، توی عالمینم بی تو
تو مدینه میمونن تنها، حسن و حسینم بی تو
پره غم و پره آشوبم ، بی تو دیگه محزون میشم
خدا به خیر کنه فردامو، تو اگه بری از پیشم
الهی بمیرم که شکست، قد و دل آئینه ی تو
حسینو ببین که چه جوری، افتاده روی سینه ی تو
(وای دلم ، بی تو میمیرم یا ابتا)
به کی پناه ببرم بی تو، دلم داره تشویش میشه
تو که بری خونمه مون بابا، همسایه آتیش میشه
همین که بار سفر بستی ، دست علی و می بندن
منو روی زمین میندازن، به افتادنم می خندن
عزیز دلم داری میری ، با گریه و با زاری میری
مدینه غریبم به خدا، منو به کی میسپاری میری
(وای دلم ، بی تو میمیرم یا ابتا)
- سه شنبه
- 15
- آبان
- 1397
- ساعت
- 20:7
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مظاهر کثیری نژاد
ارسال دیدگاه