توی مشهد حصن حصین دارم
که هر چی دارم از این سرزمین دارم
منو عشق تو منقلب کرده
به صحن انقلاب تو یقین دارم
قبولم کن بیام آقا به پا بوست
میدونی دارم آقا جون چقد دوست
چه روزا که نشستم توی گوهرشاد
چه شبها که شدم با گریه مانوست
بهشت آرزوی نوکر ، صحن گوهرشادته
من از همون بچگی دل رو، به تو دادم ، یادته؟
(علی موسی الرضا)
کرم کن تا اهل کرم باشم
به لطف حرمت تو محترم باشم
یه کاری کن حتی شده یک شب
منم در بین خدام حرم باشم
مسلمانم و همشهری سلمانم
گدای خونه ی شاه خراسانم
تو که عالیجناب ملک ایرانی
خوشابه حال من که اهل ایرانم
هرچی که دارم از تو دارم ،خودت اینو می دونی
یه کاری کن و است بمیرم ، نشه برام مدیونی
(علی موسی الرضا)
چقد توی صحنت دعا کردم
با ایوونِ طلای تو صفا کردم
چقد پشت اون پنجره فولاد
گدایی برات کربلا کردم
برای حاجت خیرم دعایی کن
دل سنگم رو آوردم طلایی کن
حالا که مشهدی کردی منو آقا
بیا و بعد از اینم کربلایی کن
هرچی که دارم سر سفره م ، از کرم امام رضاست
هر کسی کربلا گرفته ، از حرم امام رضاست
(علی موسی الرضا)
- سه شنبه
- 15
- آبان
- 1397
- ساعت
- 20:46
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مظاهر کثیری نژاد
ارسال دیدگاه