دوماه گریه کُنِ روضه های تو بودم
اسیرِ ماتمِ تو ، مُبتلای تو بودم
دوماه سینه زدم یادِ سینه ات که شکست
به لطفِ صاحب عزایت برای تو بودم!
چه بهتر اینکه گدای بساطِ اربابم
چقدر خوب که آقا ، گدای تو بودم
در این حسینیّه ها آبرو به من بخشید...
دعای فاطمه ، حاجت روای تو بودم
دو ماه این جگرم سوخته به یادِ حرم
به یاد سوختنِ بچه های تو بودم
میانِ روضه ی گودالِ تو مریض شدم
بخاطرِ بدنت ، فکرِ جای تو بودم!
بِغیرِ حال و هوایت نبود در سرِ من
هواییِ سرِ از تن جدای تو بودم
قسم به خواهرِ تو بی ریا به سر زده ام
شبی که گریه کنِ بوریای تو بودم!!
گناهکارِ نه اینکه نبودم ، امّا باز ...
به زیرِ دینِ عطای خدای تو بودم!
من آشنایی ندارم میان محشر که
تمامِ عُمر فقط آشنای تو بودم!
بزیرِ خاک که رفتم دمِ سوال و جواب
شما بگو بِهِشان خاکِ پای تو بودم!!
شما بگو بهشان اینکه با "حسین حسین"
همیشه دربه درِ کربلای تو بودم!!
- پنج شنبه
- 17
- آبان
- 1397
- ساعت
- 11:22
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حبیب نیازی
ارسال دیدگاه