در زمین آسمان نمی‌گنجد
قدرِ او در بیان نمی‌گنجد
شبِ میلاد حضرتِ زهرا
ذوقِ ما در لسان نمی‌گنجد
ذره‌ای از فضائلش بی‌شک
در دلِ واژگان نمی‌گنجد
سطحِ احساسش آن قدَر بالاست
بینِ شعر روان نمی‌گنجد
این‌که می‌گریم از سرِ شوق است
اشک در چشم‌مان نمی‌گنجد
شرحِ حالِ ملازمانِ درش
در زمان، در مکان نمی‌گنجد
آن‌که پیراهنش به سائل داد
در دلش دردِ نان نمی‌گنجد
منشأ خیر و مصدرِ حق است
قصدِ باطل در آن نمی‌گنجد
معنیِ عصمت است و مادرِ آب
مثل او در جهان نمی‌گنجد
هرکه سود از نگاه زهرا برد
در حسابش زیان نمی‌گنجد
- پنج شنبه
- 1
- آذر
- 1397
- ساعت
- 14:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
عادل حسین قربان
ارسال دیدگاه