جاری‌ست در زلالی این دشت آسمان
با این حساب سهم زمین «هشت آسمان»
این‌جا پرنده‌های زیادی رها شدند
باید خطاب کرد به این دشت: «آسمان!»
دشتی که در قدم قدم خاک روشنش
دنبال رد پای خدا گشت آسمان
در پیشواز آن همه پرواز بارها
تا این دیار آمد و برگشت آسمان
ای دشت بر غروب تو سوگند لحظه‌ای
از خون کشتگان تو نگذشت آسمان
- چهارشنبه
- 7
- آذر
- 1397
- ساعت
- 10:49
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سید محمد جواد شرافت
ارسال دیدگاه