کم کم سفید می شود موی سرم یابن الحسن
پژمرده و خشکیده شد بال و پرم یابن الحسن

حال خراب نوکرت محتاج یک دیدار توست
رحمی بکن بر حال و بر چشم ترم یابن الحسن

ای نور چشم فاطمه برگرد و از روی کرم
دستی بکش ای مهربان روی سرم یابن الحسن

بر جاده ی برگشت تو چشمم دگر خشکیده است
آرام جان یکدم نشین تو در برم یابن الحسن

جز تو ندارم همدمی ای لاله ی خوش بوی من
پس زودتر آقا بیا ای یاورم یابن الحسن

با یک دعایت می شوم از غصه و غم ها تهی
ای مهر تو باشد فزون از مادرم یابن الحسن

وحید زحمت کش شهری