يه دل ديوونه، دوباره محزونه، براى اخت الرضاو غصه هاش ميخونه
همه جا دلگيره، آسمون شد تيره، روضه خون باگريه باناله دم ميگيره
يه خواهر، دوباره توى غربت
باحزنى، كه توى اون نگاشه
چشاشو، به در خونه دوخته
تو بستر، منتظر رضاشه
دلتنگه و، بى قراره، روى خاك حجره سر ميزاره
(واويلتا٢آه و واويلتا يامعصومه)
تو شباى آخر، بايه قلب مضطر، پريشونه و میشه با چشم گریون پرپر
شده بى تاب وتب، روضه خونه امشب، به ياد دردو غماى عمه جانش زينب
امون از، غريبى و اسيرى
امون از، وداع روز آخر
بميرم، براى خواهريكه
رو نيزه، ديده سر برادار
غرق غم و، غرق عزا، ميخونه واحسينا وا جدا
(ياثارالله٢يا اباعبدالله ياثارالله)
- چهارشنبه
- 28
- آذر
- 1397
- ساعت
- 11:30
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
صادق اویسی
ارسال دیدگاه