یه همسایه ی خوبی داریم کریمه
پناهه ما ایرانیا از قدیمه
تا دل میگیره واسه ی صحن ارباب
فقط دلخوشی ما عبد العظیمه
آقامون قیامته خیلی با سخاوته
شاگرد هادی و از نسل کرامته
با واسطه وصله به امام مجتبی
سید الکریمه و دوای درد ما
اونقدر پیش خدا داره اون احترام
زیارتش شده مساوی با کرببلا
(سیدالکریم مولانا)
بند دوم
تنفس تو صحنش جلا میده قلب و
چه اعجازی داره شفا میده قلب و
توی این رواق اون رواقش که میری
دو رکعت نمازاش صفا میده قلب و
اسیر کرمتم خاک هر قدمتم
سائل آواره ی کنار حرمتم
افسار دلم دستته و رها نمیشه
از ضریح تو این دل من جدا نمیشه
درد منو از چشام میخونی ای آقا جون
هیچ جایی برام وادیه کربلا نمیشه
(سیدالکریم مولانا)
- پنج شنبه
- 29
- آذر
- 1397
- ساعت
- 11:55
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیرحسین سلطانی
ارسال دیدگاه