گوشه چشمی بنما غصه به آخر برسان
قصه ی رنج جهان را تو به داور برسان

ابرِ پاییزیِ آبستنِ باران بفرست
بر تن خشک زمین آب سراسر برسان

دست مهری به سرِ چشمه ی امید بکش
دل مأیوس، به سر منزل بهتر برسان

روح دریا شده از شوق تماشا خالی
بر دل پاک صدف یک سره گوهر برسان

کام ها تلخ شد از حجم حوادث... ای داد
تو بیا بر لب ما شهد مکرر برسان

شب شعرو غزلی وصف شما گفته دلم
بزن امضا و بکن مهر و به دفتر برسان