یا زینب(س)

ببین طوبای جنت را چسان نیکو بر آورده
برای مرتضی(ع) زهرای(س) اطهر دختر آورده

به روز پنجم اول جمادی شمس رخشانی
برای نور بخشی در  مدینه سر بر آورده

پیمبر شادمان هم کودک وهم مادرش بوسد
کند حمد خدا، کوثربرایش کوثر آورده

برادرهای او بوسند پیشانی زهرا (س)را
که نیکو خواهری از بهر آنها مادر آورده

ملائک شادمان اندر طوافی دور قنداقه
وجبرائیل نامش را زسوی داور آورده

بیامد زینبی که زینت وزیب پدر باشد
خدای عشق از بهر حسینش دلبر آورده

بریزد آسمان ماه وستاره پیش پای او
زمین هم صد بغل گل زیر پایش پرپر آورده

زسوی عرشیان برحیدر وزهراست تبریکات
میان خلق عالم باز خالق گوهرآورده

حیا از مادرش دارد شجاعت را زحیدر او
خدا بر کشتی صبر خلایق لنگر آورده

بود زینب عقیله، مایه ی فخر بنی هاشم
مددکار حسینش، فاطمه یک یاور آورده

خوشا آندم که جشن روز میلادش حرم باشم
رخ مهدی ببینم کز پس پرده در آورده


شعر:اسماعیل تقوایی