در عزای حضرت زهرا(س)

کودکانی مانده ومادر زدنیا رفته است
می زند بر سر علی(ع) زیرا که زهرا(س) رفته است

آن سفارش کرده وجان رسول مسلمین
شاکی از جور مسلمانان به عقبا رفته است

فاطمه(س) با روی نیلی، زخم پهلو،قلب خون
فصل هجران سر نموده نزد بابا رفته است

مرتضی بی فاطمه جنگاور بی اسپر است
وای از جور زمان حامی مولا رفته است

قوت زانوی حیدر بود زهرای جوان
رفته وبی او ز پاهای علی "نا" رفته است

چلچراغ خانه ی حیدر دگر خاموش شد
نور از کاشانه ی حیدر به یغما رفته است

شانه زد بر موی اطفالش روز آخرش
کودکان را بعد او امید فردا رفته است

شاکیان گریه ی زهرا،دگر راحت شدید
دیگر آن گریان ز ظلم وجور اعدا رفته است

قبر او مخفی بود از دیده ی نامردمان
مانده بر جاحیدری مجنون ولیلا رفته است

دردهای مرتضی درمان نمی یابد دگر
آنکه بوده بر دل مولا تسلا رفته است

شعر:اسماعیل تقوایی