فاطمیه پره افسوسم، می باره چشام هر لحظه
روضه خون در و دیوارم، کاشکی بمیرم تو روضه
تو آتیشه پرِ پروانه، روی لبش آهِ سرده
شکسته پره ولی داره ، به دور علی می گرده
واسه دل حیدر میخونم
از غم کبوتر میخونم
سینه میزنم این شب ها
روضه برا مادر میخونم
(وای دلم ، برا مادرم میسوزه)
خونه پره غبار و دوده، شعله به حرم افتاده
فاطمه رو زدن اما او ، به پای علی ایستاده
مدافعه حرمه مادر ، مدافعه حق حیدر
مِهر علیُ روی سینه ش، نشونه زده میخ در
مولا بدون یار نمیشه
علی بی طرفدار نمیشه
تا فاطمه رو داره علی
بی مونس و غمخوار نمیشه
(وای دلم ، برا مادرم میسوزه)
جنگ نا برابرِ کوچه ، مادری بود و نامردا
قصه می رسه به عاشورا، به قتلگاه کربلا
مقتل پره خونه واویلا ، تنی پره از سر نیزه
بارونی از تیر و سنگاشون، به سرِ حسین می ریزه
شمر و دار و دسته ش رسیدن
تنشو رو خاکا کشیدن
پیش نگاه خواهر او
از قفا سرشو بریدن
(وای حسین ، آقای غریبم یا حسین)
سبک : محمد اسداللهی
شعر : حسین رحمانی
- پنج شنبه
- 27
- دی
- 1397
- ساعت
- 11:10
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حسین رحمانی
ارسال دیدگاه