حضرت فاطمه(علیهاالسلام):
«اَلسَّخَاءُ شَجَرَةٌ فِي الْجَنَّةِ، وَ أَغْصَانُهَا فِي الدُّنْيَا فَمَنْ تَعَلقَ بِغُصْنٍ مِنْ أَغْصَانِهَا أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ»
سخاوت، درختی است در بهشت که شاخههایش در دنیا گسترده است و هرکس شاخهای از آن را بگیرد، او را به بهشت میبرد.
? دلائل الامامة، ص۷۱
ای دوست! سخاوت، آسمانپیوند است
این شاخۀ سبزِ باغِ بیمانند است
چید آنکه از این شاخه گلی، بیتردید
در هر دو سرا، عزیز و عزتمند است
- دوشنبه
- 1
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 21:12
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
علی اصغر دلیلی صالح
ارسال دیدگاه