هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
این آخرین تبسم سرخ بهار توست
آغوش خاک‌های زمین منزل تو نیست
دست خدا برآمده در انتظار توست
ماه کبود، روی نپوشانی از علی
دریای تو همیشه دلش بی‌قرار توست
باور نمی‌کنم که تو دور از دل منی
هرجا دلی شکست همان جا مزار توست
بانوی آب‌های جهان، آبروی ما
از اشک تو، عبادت تو، اعتبار توست
شکرخدا که سایۀ تو بر سر من است
چادر حجاب نیست فقط، یادگار توست
- چهارشنبه
- 3
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 11:19
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
سید فاطمه نوری
ارسال دیدگاه