كاش گه گاهي كبوتر وار زائر مي شدم
يا به عشق ديدنت مرغ مهاجر مي شدم
با تو رفت آمد پر از سود است،من نالايقم
قدر نشناسم وگرنه زود تاجر مي شدم
اشك چشمانم اگر چندين برابر ميشدند
مثل خوبان دوعالم صاحب سر مي شدم
آرزو كردن براي هيچ شخصي عيب نيست
كاش من كلب حبيب ابن مظاهر مي شدم
حيف كه عمر سفر كوتاه بود و شد تمام
داشتم كم كم در اين دربار شاعر مي شدم
كاش جنس پيكرم مثل دلم از سنگ بود
سنگ فرش زائرانت در معابر مي شدم
من اگر ميشد سگ كوي تو باشم بي گمان
چون رسول ترك تو جزء مفاخر مي شدم
- یکشنبه
- 7
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 13:59
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه