دست ها تا سمت اين دربار بالا ميرود
بهر نوكر دست هاي يار بالا ميرود
او نگفته هم به داد نوكرانش ميرسد
دردها بي خواهش و گفتار بالا ميرود
هر حسينيه خودش معناي تحت القبه است
حاجت اينجا راحت و بسيار بالا ميرود
هر كسي خود را زمين انداخت در اين بارگاه
رتبه اش در ديده ي انظار بالا ميرود
ارمني در معرفت گاهي مقامش بي گمان
بيشتر از مردم دين دار بالا ميرود
قبل از آنكه حكم تكفير مرا صادر كنند
با كمال ميل سر از دار بالا ميرود
در بناي تكيه ها زيباترين تصوير چيست
كودكي كه از در و ديوار بالا ميرود
- یکشنبه
- 7
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 14:48
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه