ببین التماسِ دلِ دخترت رو
چرا جمع کردی دیگه بسترت رو؟
میشه دیگه امشب تو روت رو نگیری
بدونِ من آخه کجا داری میری؟
نمیگی که بی تو یه خونه خرابم
برا هر سلامم کی میده جوابم؟
شده بستر تو پر لاله بازم
آخه کار من نیست که تابوت بسازم
مرو یار حیدر....
* بي بي چشمش به تابوت افتاد...خودش سفارش داد...گفت: اینا چیه.؟گفتن: خانوم در حبشه کسی از دنیا میره...تو اینا قرار میدن...بهش میگن: تابوت...فرمود: از اینا برا من هم درست کنید...فرمود: میخوام برآمدگی بدن من مشخص نشه...
گرچه کسی هم نیست و نمیتونه ببینه ،آخه ايشان طاهره است...اما بی بی به ما یاد داد...حجاب یعنی این....*
به تابوتِ دیگه، تمام حواست
بازم خون تازه است، به روی لباست
داری راه میری، نشسته نشسته
دیدم از نفس هات، که دنده ات شکسته
بمون پیش حیدر، یه روزم یه روزه
نمی زارم این دفعه پهلوت بسوزه
نمیزارم این خونه آتیش و دود شه
نمیزارم این دفعه گونه ات کبود شه
مرو یار حیدر...
- دوشنبه
- 8
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 19:33
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه