مــرو مادر دل بــی قــراره
ببین اشک چشمام می باره
دیگه زینب طاقت نداره، واویلا
پریشون و زار و غریبم
بدون تو من بی شکیبم
غم و غصه میشه نصیبم، واویلا
نـمی تونــم ببینم کــه
مهیایِ سفــر میشی
تو هیجده سالگیت مادر
شکسته بال و پر میشی
*(مرو مادر) ۴
امون از درد و ظلم و کینه
در و دیــوار و زخـم سینه
دیگه سیرم از این مدینه، واویلا
به پایِ حرفاشون نموندن
دلم رو بدجوری سوزوندن
بابامو تـو کوچه کشوندن، واویلا
گل حیدر نمی دونم
چرا اینقد تو پژمُردی
حسن با گریه هاش میگه
تو با صورت زمین خوردی
*(مرو مادر) ۴
همش دست به دیوار می گیری
بــه درد و غــم خیلی اسیــری
دعات اینه که زود بمیری، واویلا
دلم رو خون کرد این زمونه
چــی بـگم از غسل شبونــه
نشونِ ضرب تازیونه، واویلا
"بنال ای دل بسوز ای دل"
که قلب شیعه گریان شد
همه عالم سیه پوش و
مدینه بیت الاحزان شد
*(مرو مادر) ۴
- جمعه
- 12
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 14:34
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
روح اله نوروزی
ارسال دیدگاه