غرقم به موج غصه و درد و محن علی
حتی مرا نمانده توانی به تن علی

از لحظه ای که صورتم آسیب دیده است
من با اشاره با تو بگویم سخن علی

وقتی که بین کوچه عدو راه من گرفت
دیدم فتاد لرزه به جان حسن،علی

از بس که آب گشته تمام تنم،ببین
گریان شده به پیکر من پیرهن علی

از آن لگد که خصم به جسمم زده،بدان
خون می چکد هنوز ز پهلوی من علی

خیلی مواظبت ز حسینم نما،که من
دلواپسم به غربت آن بی کفن علی

ترسم تنش به هم بخورد زیر نعل ها
ترسم که مثل خاک شود آن بدن علی
*****
شائق