بهونه ی رفتن ومیگیری
تو ام مثه من از همه سیری
بدون حیدرت کجا میری
فاطمه جان
نفسام وصله به نفسات
جون میگیرم میاد تاصدات
زنده میشه دلم بادعات
جون حیدر بشه به فدات
نبند چشاتو به زندگیم گره میوفته
خوب میشی زهرا حالت بده آخه کی گفته
وااااای فاطمه جانم
چراغ خونمون میشه خاموش
فاطمه جان وقتی میری از هوش
حسن چرا میلرزه هی بازوش
عزیز من
دلم و میسوزونه نگات
نمیتونی بلند شی روپات
برامن زوده رخت عزات
جون حیدر بشه به فدات
تو خونه باتو زندگیمون معنی میگیره
اگه نباشی علی بدون تو میمیره
واااای فاطمه جانم
- شنبه
- 13
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 19:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
پیمان امجدی
ارسال دیدگاه