ای ز محراب تو جوشیده کرامت زهرا
وی ز دامان تو گُل کرده امامت زهرا
باز در کعبۀ عشقت به سلام آمده ام
ای به هر وحی، خدا کرده سلامت زهرا
جز پرستش که بود آیت عبد و معبود
همه در حدّ خدائیست مقامت زهرا
تو همان خیر کثیری که رسولان همه اند
تشنۀ جرعه ای از کوثر جامت زهرا
زمزم اشکی است که از چشم کنیزت خیزد
کهبه سنگی است ز محراب قیامت زهرا
گویی از سوی خدا بود پیمبر مامور
که کند هر شب و هر صبح سلامت زهرا
در امانند محبّان تو از نار جحیم
راز این مسئله پیداست ز نامت زهرا
ای به هر واژه گفتار تو شیرینی وحی
خلق وامانده ز تفسیر کلامت زهرا
ریزد از مقنعۀ جاریه ات عطر حیا
خیزد ایثار ز دامان غلامت زهرا
خطبه ات بود پیامی که ولایت از ماست
جان فدای تو و تاثیر پیامت زهرا
بستن دست علی، پهلوی تو بشکستن
همه بود از پی تضعیف امامت زهرا
که تو برخاستی و فتنۀ اشرار نشست
قامت افراختنت کرد قیامت زهرا
عضو عضوت اگر از فتنه جراحت برداشت
قلب اسلام بماند از تو سلامت زهرا
جان خود در خطر انداختی آنجا که علی
باز برگشت ز مسجد به سلامت زهرا
صدمه می خوردی و دنبال علی می رفتی
تا چه حد بود حمایت ز امامت زهرا
انبیا هم به تو امّید شفاعت دارند
نکند ناز کنی روز قیامت زهرا
هر شفیعی دل خود می خورد از بیم حساب
تا شفاعت شود آغاز به نامت زهرا
زودتر تا که ز آشوب قیامت برهد
شیعه را هست در آن روز علامت زهرا
- یکشنبه
- 14
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 11:1
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد سید رضا موید
ارسال دیدگاه