همان قدر از زمان بس بود تا مردی برای کشتن قابیل برگردد
و از تقویمها برگی که موسایی عصا در دست سمت نیل برگردد
مِنا در انتظار گامهای استواری بود تا مردی تبر بر دوش
و با تصمیم ابراهیم هم پیمان به قربانگاه اسماعیل برگردد
صلیب و جلجتا بر پایه های وهمِ صدها ساله ی تاریخ می کوبند
اگر عیسی به تقدیر زمان با آیه های تازه ی انجیل برگردد
بگو خواب تو آشفته است ای فرعون شب تبعید را پایانی از روز است
اگر یوسف ترین تاریخ این زندان برای خواندن تاویل برگردد
کماکان از طلوع فجر بیش از یک هزار و چارصد آینده رد شد تا
پیمبرزاده ی دیروزها امروز با اعجاز عامل الفیل برگردد
پُر از گلهای شیپوری ، پُر از فریادهای سرخ و پرپر می شود این دشت
که مرد باغبان اینک به رستاخیز گل با صور اسرافیل برگردد
به کوچ آسمانیهای این خاکی ترین جغرافیای پیر خندیدند
نمی دانند می گریند اگر فردا – همین فردا – غرور ایل برگردد
- سه شنبه
- 16
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 9:44
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن ناصحی
ارسال دیدگاه