فرستاد شوهرش را خبر کنند.
علی علیه السلام که آمد خانه را خلوت کرد.
نشست روبه روی او.
فاطمه سلام الله علیها گفت: " پسر عمو! این چند سالی که با من زندگی کردی، به تو دروغ نگفتم و خیانت و مخالفتی با تو نکردم. "
علیعلیه السلام گفت: " پناه بر خدا! تو خداشناس تر، مهربانتر، باتقواتر و بزرگوارتر از آن بودی که من را ناراحت کنی. به خدا قسم! جدایی از تو مصیبتی است که تسلیتی ندارد. "
سر فاطمه اش را چسباند به سینه.
کسی نفهمید به هر دوتایشان چه گذشت.
- علی جان! من را خدا همسرت کرد تا در دنیا و آخرت مالِ تو باشم.
- علی جان! بعد از من با امامه، دخترِ خواهرم زینب، ازدواج کن.
- علی جان! خودت شبانه غسلم بده، کفنم کن، بر جنازه ام نماز بخوان.
- علی جان! راضی نیستم آن دو نفر بر جنازه ام نماز بخوانند و یا حتی کنار قبرم بایستند.
- علی جان! بچه هایم را به مهربانی تو می سپارم، سلامم را به آنها تا روز قیامت برسان.
غسل کرد. وضو گرفت و به اسماء گفت: " عطر من را بیاور. "
لباس پاکیزه پوشید. خوابید. گفت: " موقع نماز بیدارم کن، اگر بیدار شدم که هیچ وگرنه علی را خبر کن. "
نزدیک اذان اسماء فاطمه سلام الله علیها را صدا زد ولی، بیدار نشد.
خدا می داند فاصله مسجد تا خانه، بر علی علیه السلام چه گذشت...
علی علیه السلام به بچه ها گفت: " مواظب باشید صدای گریه تان بلند نشود. "
خودش اما بیش تر از همه بی تابی می کرد.
اسماء آب ریخت، او فاطمه اش را غسل داد.
- ام کلثوم! زینب! سکینه! فضه! حسن! حسین! بیایید یک بار دیگر مادرتان را ببینید، دیدار بعدی بهشت است.
بچه ها سرشان را گذاشتند روی سینه مادر شروع کردند به گریه.
در همین لحظه دست های فاطمه سلام الله علیها از کفن بیرون آمد و ناله اش شنیده شد. حسن و حسین را در بغل گرفت.
از آسمان ندا آمد: " یا علی! بچه ها را از مادرشان جدا کن. ملائکه ی آسمان ها به گریه درآمدند...."
حسن، حسین، عمار، مقداد، ابوذر، سلمان و چند تا دیگر از خواص بنی هاشم جمع شدند.
بی سرو صدا با علی علیه السلام ایستادند بر جنازه ی فاطمه سلام الله علیها نماز خواندند.
همان جماعتِ انگشت شمار، دختر رسول خدا را شبانه دفن کردند.
ــــــــــــــــ
منبع : بحارالانوار، ج43، ص191/214/185/179- ج28، ص304.
- سه شنبه
- 16
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 18:59
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه