می دونی واسه چی تو رو می‌خوام؟
می دونی من چرا دوسِت دارم؟
چرا اون وقتایی که غمگینم
سر روی شونه ی تو میذارم؟
با خودت فکر می کنی گاهی
چرا درگیر عشق و احساسم؟
چرا هرجا که اسمت و می برَن
اینقده غیرتی و حسّاسم؟
شده اصلاً یه بار بگی واسه چی
من باید علّت سؤالت شم؟
چرا وقتی که می وَزی با نسیم
نمی تونم که بی خیالت شم؟
شده حتی یه بار به خاطر تو
نذارم جونم و کف دستم؟
سینه م و شد برات سپر نکنم؟
شده حتی یه بار بگم خسته م؟
نشده تا همیشه هم نمیشه
مگه دل کندن از تو آسونه
هرکی یک بار عاشق تو شده
بی خیالِت باشه؟! نمی تونه
عشقِ روزای بچِگیمی تو
خیلی ساله بِهِت وفادارم
تو چِهل سالته عزیز دلم
من چِهل ساله دوستِت دارم
وسط سینه ی سه رنگ تنت
لاله روئیده بسکه خون دادیم
کم نذاشتیم و کم نمیذاریم
پای عشقت همیشه ایستادیم
جنگ ، هرجورش و بگی دیدیم
همه جوره مقاومت کردیم
ما نِگامون به باقیِ راهه
نه ، نمیشه به قبل برگردیم
- سه شنبه
- 16
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 19:51
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن ناصحی
ارسال دیدگاه