در حقيقت اولين آب آور عباس بود
خود به تنهائي تمام لشگر عباس بود
مهر او با كوثر و ساقي كوثر از ازل
شك نكردم لحظه اي در ساغر عباس بود
گر چه خود از هر جهت ام الفضائل بوده است
افتخار او همين بس مادر عباس بود
ذكر يازهرا مدد ذكر مدامش بوده است
نام او در رزم ذكر ديگر عباس بود
او فقط خود را كنيز خانه ي زهرا شمرد
پس ادب كرد و دوعالم نوكر عباس بود
جوري از داغ حسين و اصغرش مي سوخت كه
گوئيا او شاهد چشم تر عباس بود
روضه اي كه باورش هرگز نشد ام البنين
روضه ي پاشيدن فرق سر عباس بود
- چهارشنبه
- 17
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 11:20
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه