شکر دارد اینهمه فتح وفتوح
لیک جایِ شکوه در برخی سطوح
هرکسی دنبالِ مسئولیت است
میزها خالی ز نورانیت است
خدمت مردم اصولِ راه نیست
آنکه دلسوزی کند بر خلق کیست؟
کو ؟ عدالت کو عدالت محوری
کو؟ توجه بر کلام رهبری
کو؟ تَرحّم بر یتیمان غریب
کو؟ تبّسم بر رخ هر غم نصیب
کو؟ تکّلم با دل درد آشنا
دستگیری از زمین افتاده ها
فقر در هر خانه ای مأوا کند
صاحبان خانه را رسوا کند
کیست؟ از همسایه اش گیرد خبر
کرده با سیلی رخش را سرخ تر
کیست؟ بنشیند ز سوز و سازها
پای درد غربت جانبازها
مومنین هیهات دینداری چه شد؟
از حقیقت ها طرف داری چه شد؟
رهبرِ ما خونِ دلها می خورد
خونِ دل از دستِ اینها می خورد
این بوَد نصّ کلامِ رهبری
وای مسئولین ز اشرافیگری
- چهارشنبه
- 17
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 18:25
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
قاسم نعمتی
ارسال دیدگاه