کوچه چه کوچه ای
مردم چه مردمی
اتش چه اتشی
هیزم چه هیزمی
خانه چه خانه ای
همسر چه همسری
دختر چه دختری
مادر چه مادری
زد زبانه
شعله ها از درب
خانه
میسوزد بال پروانه
ای وای ای وای
مادر مادر مادر مادر مادر
_______________________________
اتش زبانه زد
از خانهء علی
در بین شعله سوخت
پروانه ء علی
شد خاک چادرش
بر شانه کوه درد
از میخ در بپرس
با مادرم چه کرد
معجر خونین
دست و پهلوی مادر
خونین
ای وای ای وای میخ در خونین
ای وای ای وای
مادر مادر مادر مادر مادر
_______________________________
زینب به سر زنان
سوی که میدود
از پای در چرا
خون ابه میرود
هر چه مقیره خواست
با هر بهانه زد
هم با غلاف تیغ
هم تازیانه زد
مادر زخمی
پای دیوار افتاده
اه
میخ در و کودک در راه
ای وای ای وای
مادر مادر مادر مادر مادر
_______________________________
گریز گودال کربلا
_______________________________
شد قلب خواهری
کنده ز بیخ و بن
ان لحظه ای که دید
الشمر و جالس،
بر روی سینه اش
قاتل نشسته بود
ای کاش که بی حیا
دستش شکسته بود
حنجر خونین
در دست قاتل خنجر
خونین
پیکری عریان بی سر خونین
ای وای ای وای
ای وای ای وای ای وای ای وای
__________________________________
@amirhoseinolfat
- پنج شنبه
- 18
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 14:8
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
امیر حسین الفت
ارسال دیدگاه