من امیر کشور عشقم ز نسل‌هـل اتـایم
آستان بوس حریم حـرمت خـون خدایم
خـادم درگـاه ســالار شهیـدان جهـانم
در رکاب او امیـر و میـرِ اربـاب وفـایم
نبض هستی بسته بر یک گردش چشم من، امّا
گـاه تقدیـر و قضـا را عیـن تسلیم و رضایم
چشمـۀ فیـض کمـالم مظهـر حسـن جمـالم
مست عشق ذوالجلالم عاشقی از خود رهایم
آیـۀ انّـا فَتَحنا حرز بـازوی نبــردم
البلاء للـولا را بهتریـن قالوا بلایــم
خـون حیدر موج دارد در تمام هستی من
وارث حلــم و شجـاعت از امیر لا فتایم
پور حیدر شیر مرد عرصۀ جنگ و جهـادم
دامـن امّ‌البنیـن را زینت حـجب و حیـایم
مـن ابوالفضل رشیدم جلوۀ مهر و امیدم
کعبه را روح صفایم زمزم و سعی وفایم
گرد شمع عشق چون پروانه در سوز و گدازم
پاسبـان خیمــه‌گاه عتـــرت آل عبــایم
روز عاشورا سراپا حافظ جان حسینم
فانـی فی اللهم و فرزند زهرا را فـدایم
دسـت در راه وفـا دادم خـدا بخشیـد بالم
در بهشت حق پرستو وش در آغوش هوایم
چشم را آماج تیر خصم کردم غم ندارم
چشـم بستـه راه دیـدار خدا را آشنایم
در لقـب مـاه بنــی‌هاشم امید اهل بیتم
بـی پناهـان را پناهـم دردمنـدان را دوایم
فانوسهای اشک - محمود شریفی ( کمیل ).
منبع:سایت مدایح
- شنبه
- 11
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 5:32
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه