دوباره راهیِ روضه ها میشم
من كه مديونِ دعایِ مادرم
آرزوم اينه همون نوكرى شم
كه يه روز صدام کنی ای پسرم
از این حال و روزم میدونی که خستم
به چادر سیاهت دخیلم رو بستم
اشکِ چشام دیگه امونم نمیده
نوکرت از هر کی به جز تو بریده
بدم ولی همیشه خیرت رسیده
اغیثینی یا
فاطمة الزهرا
سر درِ کوچه یه پرچم میزنم
شبا اینجا مجلسِ عزا بپاس
روضه هایِ خونگیِ مادرم
پره از سادگی و عطرِ خداس
من از روزِ اول غلامِ تو هستم
به چادر سیاهت دخیلم رو بستم
بیا و روسیاهیمو به روم نیار
قدمتو برویِ چشمِ من بذار
بذا منم فدات بشم آخره کار
اغیثینی یا
فاطمة الزهرا
تا برام روضه یِ کوچه میخونن
داغت آتیش میزنه به جونِ من
چجوری کنار بیام با این سوال
چل تا نا مرد بودن و فقط یه زن؟
تو رو دستِ بسته نظر کن به دستم
به چادر سیاهت دخیلم رو بستم
می سوزونه دلم رو آتیشِ غمت
جوونیمو میدم به پایِ ماتمت
دق میکنم آخر برا قدِ خمت
اغیثینی یا
فاطمة الزهرا
- جمعه
- 19
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 19:55
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا پوراکرمی
ارسال دیدگاه