وسط حجره كسي تشنه ي آب است هنوز
دل هر ذره از اين داغ كباب است هنوز
دادن آب به آن تشنه ثواب است هنوز
حال ما از غم اين روضه خراب است هنوز
جگرش آب شد و آب ندادند به او
اصلأ انگار نه انگار نياورد به رو
با غم بي كسي خود دم آخر سر كرد
وسط روضه ي خود ياد علي اكبر كرد
ياد افتادن بابا وسط لشگر كرد
ديدن داغ و كف و هلهله را باور كرد
دست و پا ميزد و از هم جگرش مي پاشيد
اشك او خون شد و از چشم ترش مي پاشيد
كار ملعونه به اينجا نشد انگار تمام
عاقبت آنچه نبايد شود او داد انجام
چقدر هلهله كردند در اطراف امام
پيكر پاك امام من و تو برد به بام
باز هم شكر خدا بر بدنش سر دارد
سايه روي بدن از بال كبوتر دارد
روضه سخت است ولي شكر خدا هر چه كه هست
قاتل اينجا به روي سينه ي آقا ننشست
سينه اش زير سم مركب لشگر نشكست
محض انگشتر او دست نخورده است به دست
شد شهيد عاقبت اما بدنش سالم بود
هر چه شد لااقل او پيرهنش سالم بود
- شنبه
- 20
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 20:42
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محسن صرامی
ارسال دیدگاه