اُمُّ البَنین چون فاطمه ناموس عشق است
چون کوکبی رخشنده در قاموس عشق است
زهرای اَطهر مادر عشق است امّا
امّ البنین هم دایه ی ملموس عشق است
حُجب و حَیا و عفّتش، اُلگوی نسوان
چون مَریم قِدّیس او قدّوس عشق است
بَه بَه ارادت را ببین روز عروسی
در آستان خانه درگه بوس عشق است
رخت عروسی را سزای خود ندیده
چون در طریق معرفت مَلبوس عشق است
خود را کنیز زینب و کلثوم میخواند
در عالَمِ نامادری مبعوث عشق است
چون خادمی در خدمت آلعبا و
هم مسلک و همسنگر و مأنوس عشق است
چون چشمه ای پاک و زلال و پاکدامن
جاری به سوی بحر و اقیانوس عشق است
هم مادر شایسته ی طفلان زهرا
هم مادر ارزنده ی ققنوس عشق است
نامادری را مادری معنا نمود و
زیباترین تعبیرِ این کابوس عشق است
گلدسته ی قبر اباالفضل رشیدش
اهل نظر را تا ابد فانوس عشق است
ای خوش به حال زائر قبر شریفش
آن لحظه کز اقبال خود پابوس عشق است
(فیضی) سیه پوش غم اُمُّ البَنین باش
روز وفاتش لحظه ی افسوس عشق است
روحش یقیناً در رکاب روح زهرا
هم صحبت و همخانه در فردوس عشق است
- چهارشنبه
- 24
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 18:4
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه