اولادی و مَن تَحتَ الخَضراء
کُلُّهُم بِفِداءِ اَبی عَبدِالله
چه شد لاله ام چه شد یاس من
افتاد از بدن دست عباس من
میگریم بر آن مقطوع الیدین
فرزندانم فدای طفل حسین
اولادی ......
اولادم شدند فدای حسین
بادا سر من فدای زینبین
پیکرش به خاک بود و سر نداشت
گریم بر شهیدی که مادر نداشت
اولادی.....
میگریم که شد خیمه قحط آب
وای از دل زینب از دل رباب
گشته جای آن دستان قلم
اشک چشمانم آب آور حرم
اولادی......
- سه شنبه
- 30
- بهمن
- 1397
- ساعت
- 12:15
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
میثم مومنی نژاد
ارسال دیدگاه