شنیدید ميگن تا پدر نشيد .. مادر نشيد .. دله پدر مادر رو درک نمیکنی؟!..
ولی این شهید بزرگوار «شهید حسین معزغلامی» دله پدر و مادر رو درک کرده بود .. چون اینها رزقشون رزقِ معنویِ معرفتیِ .. میفهمه ...
برمیگرده ميگه پدرم ، مادرم اومديد کنار قبر من {خبر داره از دل بابا} امدید فقط روضهء علی اکبر بخونيدا ... با خبر میشن دیگه ... بزار دلت تسکین پیدا کنه ... برایِ علی اکبر ... ببین حسین چه جوانی رو داد .... ما هم روضه علی اکبر بخونيم امشب ... چه رزقی نصیبِ ما شده روضه علی بخوانیم ...
تا اومد اجازه میدان بگيره ، صدا زد برو علی ... واینستا ... برو علی جان ...
ميدونید چرا بلافاصله فرمود برو علی!؟! ... برا اینکه خیلی علی رو دوست داشت ... خیلی عاشقِ علی بود .. ميخواست با دله خودش مبارزه کنه...
{زبان حال :
گفت ببین خدا چه جوري از عزیزِ دلم دل کندم ... ولی خدا به حسینش فرمود حسینم لازم نبود انقدر سریع بگی برو... خوب بگیر بغلش کن ... بوسش کن پسرت رو ... اشکالی نداره ... نگفتم خداحافظی جرمه ... من که ميدونم دلت چقدر عاشقِ علی ِ... نه خدایا بره ... علی جان برو ... بعد علی اکبر رفت ...}
حالا علی اکبر رفت .. هرچي میجنگه ضربه کاری نمی خوره .. علی اکبرم عارفه ، میفهمه ... برگشت يه نگاه به بابا کرد ... گفت مثل اینکه من يه بار ديگه بايد برم با بابا خداحافظی کنم ...
برگشت گفت بابا عطش داره منو میکشه ... آب بهانه شد حسین، علی رو بغل گرفت ... لب رو لب های علی گذاشت ...
علی لعنت الله علی القوم الظالمین
- جمعه
- 3
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 14:53
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه