کنـارت می بیـــنــم چه زیــــبا
هــمه خوبـــیـا مــعـنا مــیشه
پیــشِ تو واژه هام کم مـیارن
کــــجا مـــثله تـو پیدا مــیشه
فـــقـــط با یه نـــیمه نــگاهت
کـــویــر دلــم مـــیــشه دریــا
از اون هــــیبتِ مــادرونــه ت
بــــه پــــات افتـــادن آسـمونا
صـــدام کـــن صـدای تو بـانو
به من جُــونِ تازه می بخــشه
بعـــیده کـه گــریــه کــناتــو
خـــدا روز محــــشر نـبخـشه
دل از تـــو بــریــــدن مــحاله
تـویــی سایــه ی رو ســـر من
ســعادت چــی بـالاتـر از ایـن
همــین که تــویــی "مادر من"
همــــین که تـــویی مـادر من
دیگـه تــا ابــــد غــــم نـدارم
تـــو آرامـــش لــحظه هــامی
بــه غیــر از تـو مرهــم نـدارم
دیـــدم مــادرم با چــه عشقی
نوشت اسمــــتو روی سـینه ام
همـــه آرزوم ایــــنه بــی بـی
یــه روز مـــرقدت رو ببـیـنــم
- دوشنبه
- 6
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 17:1
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
روح اله نوروزی
ارسال دیدگاه