شُد پُشتِ دَر بازوی تو شکسته
شَرمنده ام... پهلوی تو شکسته
سَر تا به پا زَخمی شُدی عزیزم
دَست و سَر و زانوی تو شکسته
طَعنه زَنَند اَهلِ مَدینه، گویند:
شُد حُرمتِ بانوی تو شکسته
تازه عَروسِ خانه بودی اَمّا
دَر این سه ماهه روی تو شکسته
پیشانی اَت خورده به گوشه ی دَر
شُد یاسِ مَن، اَبروی تو شکسته
- دوشنبه
- 13
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 19:4
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
رضا رسول زاده
ارسال دیدگاه