پرورده‌ي‌زهراست از اين‌رو رشيده‌ست
درياي بي پايانِ اوصاف حميده‌ست
او زينب‌صُغري‌ست اين‌يعني‌خدا،باز
"زینت"براي شاه مردان آفريده‌ست
مانند زهرا مثل زينب چون خديجه
او افتـخارِ بانوانِ برگُـزيده‌ست
آنسان که ما زهرا تر از زینب ندیدیم
چشم فلك زینب تر از او را نديده‌ست
وقتي‌كه دِق كرده‌ست از داغ حُسينش
فرض‌است برما كه بگوييم او شهيده ست
او از طفولیت شبیه خواهر خویش
ماتم‌كشيده زجردیده داغدیده‌ست
پیری قبل از موعد او بی سبب نیست
بر شـانه از آغـاز بار غـم كشيده ست
اين سرو پابرجا اگر قدّش كماني ست
ميراث‌دارِ مادری قامت خميده ست
خاكم به سر، زخم زبان از شمر خورده
وقتي دم دروازه ي ساعت رسيده ست
خاكم به سر، از آفتاب گرم و سوزان
هم چادرش پوسيده هم رنگش پریده ست
از كعب ني بايد بپرسي چند منزل
جان يتيمان برادر را خريده ست ؟؟؟
اينكه رقيّـه تشـنه جان داد و گرسنه
در بينِ ويرانه امانش را بُريده ست
- پنج شنبه
- 16
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 10:8
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمد قاسمی
ارسال دیدگاه