بود دل عاشق و شیدای باقر
نباشد در جهان همتای باقر
همیشه نام او ورد زبانم
به سر دارد دلم سودای باقر
نوای عشق و آزادی به عالم
طنین می افکند از نای باقر
شب میلاد مسعودش بپا شد
بزن بوسه به خاک پای باقر
بگو میلاد او باشد مبارک
فدای چهره ی زیبای باقر
چنان شادان نموده مادرش را
ز جان زد بوسه بر لبهای باقر
گرفت اندر بغل قنداقهٔ او
به دل دارد غم فردای باقر
بگفتا مقدمش باشد مبارک
عجب خندان بود سیمای باقر
چراغ علم و ایمان روشن از او
فتاده بر جهان آوای باقر
ز نام پاک او این واژه پیداست
شکافنده بود معنای باقر
که یعنی علم عالم را شکافد
شوی گر راهی دنیای باقر
هر آنکس تشنهٔ علم جهان است
شود سیراب از دریای باقر
بخواه «فرهاد» امشب عیدیانه
ز جدّ اطهر و والای باقر
- پنج شنبه
- 16
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 13:7
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
حاج فرهاد فکری اردبیلی
ارسال دیدگاه