#امام_هادی_شهادت


آتش زهر اثر تا به دل و جانش کرد
باز هم یاد حسین و لب عطشانش کرد

جگرش سوخت و، از زهر ولی شکوه نکرد
منّتش داشت که بر فاطمه مهمانش کرد

خوش به حالش روی دامان پسر جان می‌داد
غم دور از وطنی گر چه پریشانش کرد

نه کسی آمد و با نیزه به پهلویش زد
نه کسی بی‌ادبی با تن بی‌جانش کرد

بدنش آب شد از زهر ولی سالم بود
نه کسی سر زتنش برد نه عریانش کرد

نه غم اهل حرم داشت به وقت رفتن
نه کسی بعد جسارت به عزیزانش کرد

پسرش گریه کنان پیرهنش پاره نمود
کی دگر کعب‌‌نی از گریه پشیمانش کرد

نیمه شب که در آن بزم شرابش بردند
یاد از بزم یزید و سر مهمانش کرد

خیزران و سر شاه شهدا واویلا
خواهرش دید چها با لب و دندانش کرد

زینبی که همه جا مثل علی صبر نمود
عاقبت چوب جفا پاره گریبانش کرد

#عبدالحسین