تا خلق وجود، حضرت بارى کرد
بیت الغزل آدم آفرید و شه کارى کزد
زآن روى على ولى او شد، به خفا
بر قاطبه ی پیمبران یارى کرد
آن شب که نبى به عرش، معراج نمود
بى واسطه وحى خواند با وى معبود
هر چند على در آن سراپرده نبود
امّا خبرى داشت از آن گفت و شنود
خلاق ازل که بىنظیر است و بدیل
در عالم خلق ندارد او مثل و عدیل
مظهر به خود آفرید على را دانند
دارد به خداوندى خود عمده دلیل
از نور خود آفرید و دادش فرمود
موصوف به علم و عدل و دادش فرمود
خواست از همه بندگان ممتاز شود
از کثرت لطف، خانه زادش فرمود
از عهد الست بود حق را مقبول
گشت افضل انبیا و ارباب عقول
آن سان که کلیم وزیر هارون گردید
بر خویش برادر و وصى خواند رسول
در مزرع دین چو سرو شمشاد على
بر خاتم مرسلین، داماد على
در حال عیان به احمد مرسل کرد
در غیب به انبیاء امداد على
از قدرت حق چو آدم آمد به وجود
مأمور فرشتگان شدند با وى به سجود
چون نور محمد و على در وى بود
زآن روى بشد فرشتگان را مسجود
نقاش ازل نقش جلى آورده
تندیس ز نور منجلى آورده
او خواست که مظهرى به ذاتش باشد
از کعبه ی خود برون على آورده
چون کرد، اراده حىّ معبود
در خاک خلیفهاى گمارد از خود
در سیزدهِ ماه رجب در کعبه
آورد نماینده ی خود را به وجود
آن مقصد و مقصود خداوند که بود
یاور به پیمبران در غیب و شهود
در سیزده ماه رجب کان مه اوست
در خانه ی امن کعبه آمد به وجود
- پنج شنبه
- 23
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 13:51
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه