مجلس ما را چه جای ساغر و صهباستی
کامشب از خمخانه حق، جان قدح پیماستی
هرچه بینی هر که بینی مست بینی کاین سرور
در همه تنهاستی، نی در من تنهاستی
جسم مست و روح مست و خاک مست، افلاک مست
راستی این مستی امشب در همه اشیاستی
ما خَلَق یک یک به وجد و حالتند امشب بلی
عید مولود ولی خالق یکتاستی
کرده دنیا را مزیّن از قدوم نازنین
آن که از او هستی دنیا و مافیهاستی
نی به او بوطالب و بنت الاسد نازند و بس
کافتخارِ اُمّ و اَب تا آدم و حوّاستی
کنز مخفی در حریم کعبه ظاهر گشت از آن
مفتخر بر عرش اعلی توده غبراستی
خواند خود را نقطه با و گه انشا حروف
از الف تا یا یکایک منبسط از باستی
عالم ایجاد از اعلی و اسفل، بیش و کم
هست ز اسما ظاهر و او مظهر اسماستی
آدم و نوح و خلیل اللّه و موسی و مسیح
رویشان آیینه آن طلعت زیباستی
نیست جز نفس ولایت ملک را دائر مدار
گه ز روی مصلحت پنهان و گه پیداستی
می نگردد فیضش از ذرّات آنی منقطع
چون به پشت ابر، خورشیدِ جهان آراستی
او دلیل راه حق، در هر زمان، در هر گروه
او مغیث خلق در هر دور و در هر جاستی
لافتی الاّ علی لا سیف الاّ ذوالفقار
ثابت «الّا اللّه» از این «لا» و از این «الّا»ستی
آن که زو دور است او کور است معذورش بدار
دیده ما خوش به نور طلعتش بیناستی
هرچه هست از دیگران ما را همین نعمت بس است
کز ره مهر و وفا، نعت علی با ماستی
یا علی عبد ثنا خوانت #صغیر مستمند
آن که غرق قلزم عصیان ز سر تا پاستی
مشکلی دارد مدد فرمای اندر حلّ آن
ای که حل زِ امداد و عونت جمله مشکلهاستی
- پنج شنبه
- 23
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 14:16
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
محمّدحسین صغیراصفهانی
ارسال دیدگاه