پرده از رخ تا علی عالی اعلا گرفت
کعبه زینت یافت، خلقت رتبت والا گرفت
ای عجب ماه طرب زای رجب در سیزده
روشنی چون مهر از آن چهر جهان آرا گرفت
تا که بتها بشکند در کعبه دلهای خلق
کعبه را مولد به حق آن قبله دلها گرفت
آفتاب عالم هستی علی چون شد پدید
روشنایی از فروغ روی او دنیا گرفت
ای به حق ملحق که عدل مطلقی و نور حق
حقّت این بس کز تو کار دین حق بالا گرفت
در دیار عشق چون شاه ولایت بودهای
از ولایت قفل «لا» مفتاح با «الاّ» گرفت
شور بخت آن کس که از حصن ولایت شد برون
نیکبخت آن کس که مهرت در درونش جا گرفت
درس دینداری به مردان خدا آموختی
مست حق شد هر که از دست تو این صهبا گرفت
کس جهان سفله را نشناخت خود بهتر ز تو
دست حق باید نقاب از روی نازیبا گرفت
راستی دنیا بسان آب دریایی ست شور
هرکه از آن بیشتر نوشید استسقا گرفت
پشت پا ای دست حق بر عالم فانی زدی
جز خدا طبع تو از هر چیز استغنا گرفت
جغد بندد دل به این ویرانه دنیای دون
شاهباز همّتت پر جانب عُقبا گرفت
بینوای کور دل آن کو سر از رأیت بتافت
پادشاه کامران آن کو تو را مولا گرفت
آتش عشق خدایی شعله ور در سینه ات
اخگری زین آتش آن پرتو که در سینا گرفت
گر به محراب عبادت خون پاکت ریختند
هم نهال زهد از این خون مقدّس پا گرفت
دودمانت، رهنمایان بشر در هر زمان
علم و عرفان رونق از آن مردم دانا گرفت
چون نباشد پیشوای خلق آن فرزند کو
پرورش از مادری فرخنده چون زهرا گرفت
ای علی روی نیاز آورده ام بر درگهت
می توان دستی از این دلداده شیدا گرفت
رهنمایم شو که ماندم سرگران در کار خویش
هر زمان در خاطرم اندیشه ای مأوا گرفت
آن که روشندل بُوَد با چشم عبرت بین خود
پندها از گردش این گنبد مینا گرفت
ای به دنیا گشته مغرور، از خدا غافل مباش
زندگانی را توان همپایه با رؤیا گرفت
هرکه نیکی یا بدی را برگزید از روی طبع
حاصل نیک و بدِ امروز را فردا گرفت
تکیه کمتر بر جهانی کن که در طی قرون
تاج صد اسکندر و تخت دوصد دارا گرفت
وصف دنیا را علی کرده است پندآموز از او
دوریی باید از این جادوی مکر افزا گرفت
مدح مولا را چه گویم با بیان نارسا؟!
قطره ای طبع من از آن بیکران دریا گرفت!
- سه شنبه
- 28
- اسفند
- 1397
- ساعت
- 14:0
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه