خیز بر گلشن سزسبز ولا سر بزنیم
ساغر از چشمه ی جوشنده ی کوثر بزنیم
خیز تا آن که به پای دل غمدیده ی خویش
قدمی درحرم موسی جعفر بزنیم
شرط آزادگی آن است که با پیرویش
تیشه بر ریشه ی بیداد ستمگر بزنیم
به حضورش ز ره صدق سلامی ببریم
به هوای سرکویش ز وفا پر بزنیم
گرچه دوریم ز درگاه شریفش ،اما
خیز تا حلقه ای از اشک برآن در بزنیم
جای دارد به سرافرازی خود ناز کنیم
گر به خاک حرمش بوسه مکرر بزنیم
سزد ازماتم او در شب یلدایی غم
با دل غمزده بر سینه و برسربزنیم
به جگر گوشه ی او تسلیتی برگوئیم
ناله ها با پسرش از دل مضطر بزنیم
غم او چون غم زهراست سزد درغم او
حرفی از ماتم زهرای مطهر بزنیم
گر«وفایی» طلبی خیر دو دنیا، باید
دست بردامن اولاد پیمبر بزنیم
- پنج شنبه
- 8
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 16:29
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه