به پای صبر تو آخر مُذاب شد آهن
برای حال تو حالش خراب شد آهن
به خویش لطمه زد و شد کبود از اینکه؛
برای زجر تنت،انتخاب شد آهن
بماند اینکه خودش را به دور پای تو بست
بماند اینکه به دستت طناب شد آهن
همینکه بر اثرش زخم دید پاهایت
چنان کشید خجالت که آب شد آهن
اگر به پای تو زنجیر شد گمانم که؛
سه بار شامل آه رباب شد آهن
همان دمی که برای گلوی یک کودک
یکی پرید و سه تا انشعاب شد آهن
به یاد زانوی عباس بوده ای شاید
برای پای تو هرجا رکاب شد آهن
به روی فرق عمو آخرش به شکل عمود
نشست و با سر او بی حساب شد آهن
یزید خورد همین که شراب بعد کباب
دلش برای رقیه کباب شد آهن
- شنبه
- 10
- فروردین
- 1398
- ساعت
- 11:47
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مهدی رحیمی زمستان
ارسال دیدگاه